कैसी ये तेरी प्रीत ( भाग 4)

आशुचा मूड कधी चांगला तर कधी खराब असायचा. आज स्मिताला एक अर्जंट काम होते ते ती लॅपटॉपवर करत बसली होती. आशु बेडवर मोबाईलवर गेम खेळत होता. स्मिता काम बंद कर तो म्हणाला. अरे अर्जंट आहे काम उद्या सकाळी द्यायचे आहे. स्मिताने स्लीवलेस ड्रेस घातला होता. आशु उठून तिच्या मागे चेयर जवळ उभा राहिला. तिच्या गोऱ्या दंडावरून आपली बोटे फिरवत राहिला. तिला मानेला किस करत राहिला.

आशु प्लिज मला काम करू दे ती बोलली. पण तो ऐकायला तयार नव्हता तसाच तिच्या सर्वांगावर आपला हात फिरवत राहिला तिने रागात त्याचा हात बाजूला केला. तसा तो चिडला मला नाही म्हणतेस असलं कसलं महत्वाचे काम आहे तुझे म्हणत त्याने लॅपटॉप बंद केला तिला ओढून बेडवर ढकलून दिले. तिचे कपडे ओरबाडून काढले आणि मनसोक्त तिला ओरबाडत स्वतःची भूक शमवत राहिला.

स्मिताच्या डोळ्यातुन अश्रू वाहत होते. रडत रडतच ती झोपी गेली. सकाळी उठली आणि कामाला लागली. आशु उठला तो नाष्टा करायला आला. तिने निमूटपणे नाष्टा त्याच्या समोर ठेवला. त्याने एक घास खाल्ला हे काय कसले बेचव बनवले आहेस मला दुसरे काहीतरी बनवून दे. आशु जे आहे ते खा मला आता वेळ नाही. ये कोणाला दम देतेस म्हणत त्याने तिचे केस पकडले आशु केस सोड. नाही सोडत आणि कोणाला रुबाब दाखवतेस मला. किती कमवतेस तू? मी काय फुकट तुझ्या जीवावर खातो काय? मला दुसरे खायला बनव. नाही मिळणार ती बोलली तसे आशुने तिला कानफटात लावली तिच्या ओठांतुन रक्त आले.

मग त्याने तिचे डोके धरून भिंतीला आपटले. तिला त्याने खूप मारले आणि घराबाहेर पडला. स्मिता उठली कपडे ठीक केले. छोट्या बॅगमध्ये थोडे कपडे घेतले आणि बाहेर पडली मग एका ठिकाणाहून तिने विक्रांतला कॉल केला. स्मिता इतकं सगळं तू सहन केलेस मला एकदा तरी सांगायचे ग. विक मला वाटले आशु बदलेल थोडा चिडचिडा झाला आहे होईल ठीक. पण तो बदलण्याची काहीच शक्यता वाटत नव्हती. आज तर त्याने कहरच केला. स्मिता आशुला आपणच समजावून घेतले पाहिजे तो डिप्रेस झाला आहे त्यामुळे असा वागत आहे नाहीतर आशु असा वागणे इम्पोसीबल! हो विक मलाही असच वाटते.

त्याला कॉनसेलिंगची गरज आहे. पण तो डॉक्टर कडे येणार नाही. त्याचा इगो हर्ट होईल. दाराची बेल वाजली तसा विक्रांत दार उघडायला गेला तर दारात आशु अरे आशु ये आत ये विक्रांत बोलला. आशु फुल पिऊन आला होता मला वाटलेच स्मिता तू तुझ्या याराच्या घरीच असशील. आशु तोंड सांभाळून बोल. का मी खोटं बोलतो आहे का विचार याला तो प्रेम करतो तुझ्यावर विचार. आशु तू बस आधी मग आपण बोलू अस म्हणत विक्रांतने त्याला सोफ्यावर बसवले. पण तो तिथेच पडला. स्मिता आजची रात्र आशुला इथेच झोपू दे मीही इथे खाली झोपतो सकाळी बोलू आपण त्याच्याशी. ओके म्हणत स्मिता बेडरूममध्ये गेली.

सकाळी आशु उठला प्रथम त्याला समजेना की आपण कुठे आहोत. तो उठून बसला. तेवढ्यात विक्रांत आला हे आशु गुड मॉर्निंग तो बोलला. पण आशु काहीच बोलला नाही. स्मिता आताच्या आता घरी चल तो स्मिताला म्हणाला. आशु तू काल जे वागलास ना त्यानंतर मी घरी येईन ही कल्पनाच करू नकोस. अरे वा म्हणजे माझी शंका खरी होती तर तुला याच्यासोबत राहायचे आहे विक्रांतकडे बोट दाखवत तो म्हणाला.

आशु आता तू निघून जा इथून नाहीतर मी पोलिस कंपलेंट करीन. स्मिता काहीतरी बोलू नकोस शांत हो आणि दोघांनी बसून चर्चा करा विक्रांत म्हणाला. काही गरज नाही बोलायची जातो मी म्हणत आशु निघून गेला.स्मिता आशुला आपणच समजून घेतले पाहिजे तो खूप डिप्रेस झाला आहे. विक तो तुला वाटेल ते बोलला तरी तू त्याची बाजू घेतोस? हो कारण आशु माझा चांगला मित्र आहे त्याला अस डिप्रेशनमध्ये मी एकट्याला नाही सोडू शकत. आता तो जे वागतो आहे ते त्यालाही समजत नाही.

विक थँक्यू ती बोलली. आता आशु घरी एकटाच होता. पदोपदी त्याला स्मिताची कमतरता जाणवत होती. तिचे प्रेम तिची कदर समजत होती. न्युज मध्ये आशु बघत होता की कोरोनामुळे कितीतरी लोकांचे आयुष्य उध्वस्त होत होते. काही जणांचे जिवलग क्षणात त्यांना सोडून जात होते. हे सगळं बघून आशुला स्वतःच्या वागण्याचा पश्चाताप होऊ लागला.

स्मितानेही त्याला एकही कॉल किंवा मेसेज केला नव्हता. आशुला त्याची चूक समजली होती तो तडक स्मिताला भेटायला आला. तिच्यापुढे हात जोडून माफी मागितली त्याने. स्मिता मी खूप त्रास दिला आहे तुला प्लिज मला माफ कर मी पुन्हा अस वागलो तर त्या क्षणी मला सोडून जा. आशु मी तुला एका अटीवर माफ करेन बघ मान्य असेल तर. तू जी अट सांगशील ती मान्य आहे स्मिता. आशु तू तुझे काँसीलिंग करून घ्यायचे. मी एका मानसोपचार तज्ञाची अँपॉईंटमेन्ट घेते.

चालेल स्मिता मी तयार आहे. मग आशुचे एका डॉकटर कडून कॉनसिलिंग केले गेले. डॉक्टर त्याला म्हणाले आता तुझे काम बंद आहे पण त्या ऐवजी तू ऑनलाइन अँकटिंग क्लासेस घेऊ शकतोस. कथा, पटकथा आणि संवादलेखन हेही सुरु करू शकतोस. आज सगळेजण ऑनलाईन शिक्षणावर भर देत आहेत. विविध क्रिएटिव्ह ग्रुप तू जॉइन करू शकतोस तिथे चर्चासत्र सेमिनार आणि गेस्ट लेक्चरही होतात तिथे तू सहभागी होऊ शकतोस. आशुला त्यांचे म्हणणे पटले. चार पाच दिवस डॉक्टर त्याचे कौन्सिलिंग करत होते. आशु आता पूर्णपणे बदलला होता. स्मिताही खुश होती. या दोघांना आनंदात बघून विक्रांतही खुश होता. कोरोनाच्या सावटाखाली एक कुटुंब उध्वस्त होण्यापासून वाचले होते.

समाप्त

गेल्या वर्षीपासून कोरोनाच्या भीतीच्या सावटाखाली आपण सर्वजण जगत आहोत. काही ठिकाणी अनेक महिला घरगुती अत्याचाराला बळी पडल्या. घरगुती हिंसाचार वाढला. लोक डिप्रेशनमध्ये गेले. आज ही परिस्थिती बिकट आहे पण आपण सकारात्मक विचार करून आपल्यातले नकारात्मक विचार दूर केले पाहिजेत. त्या साठी ध्यानधारणा ,प्राणायम,योगा हे चालू ठेवले पाहिजे. ही परिस्थिती कायम राहणार नाही नक्की बदलेल हा आशावाद बाळगला पाहिजे.

©® sangieta devkar 2017

कैसी ये तेरी प्रीत (भाग 3)

आशु अरे आज नाहीतर उद्या सगळं चालू होईल तुझे नाटकाची तालीमही सुरू होईल. पण तोपर्यंत ते ऑनलाइन थिएटरसाठी विचारले आहे तुला ते तरी कर. ये मला अक्कल नको शिकवू आणि सल्लेही देऊ नकोस. मला समजते काय करायचे अस बोलून आशु बेडरूममध्ये गेला ड्रिंक घेतले प्यायला. त्याने आणि सोबत सिगारेट सुद्धा! हल्ली त्याच ड्रिंकही वाढले होते.

स्मिताच्या डोळ्यातून पाणी वाहत होते. तिला समजेना की आशुला अचानक काय झाले असा का वागत आहे तो? ती फ्रेश होऊन आली आणि चहा घेतला. रात्रीचा स्वयंपाक केला. आशु चल जेवायला त्याला बोलवले तिने. खूप ड्रिंक केले होते त्याने कसे बसे तो जेवला. स्मिताला आशुबद्दल खूप वाईट वाटत होते हा दारूपायी स्वतःचे नुकसान तर नाही ना करून घेणार ही चिंता तिला सतावू लागली.

ती खूप दमली होती ऑफिसमध्ये काम खूप होते. ती बेडवर आली तसे आशुने तिला जवळ ओढले आशु मी दमलेय रे खूप प्लिज मला झोपू दे. उगाच नखरे करू नकोस तू दमतेस अस काय काम करतेस ऑफिसमध्ये? मी मूर्ख आहे का घरी बसून तुझ्या जिवावर खातो. आशु मी बोलले का तस काही. बोलायला कशाला पाहिजे दिसते तुझ्या वागण्यातून आता मी तुला जवळ पण नको आहे कारण मी बेरोजगार आहे. आशु तसे नाही तू झोप खूप ड्रिंक केलेस तू उद्या बोलू.

ड्रिंक केले ना मी मग बघच म्हणत आशुने तिला जबरदस्तीने आपल्या जवळ ओढले तिच्या अंगावर स्वतः पडून तिला जोरात किस करू लागला. बघ किती पिलो आहे मी वास येतो ना दारूचा. अस म्हणत तो तिच्यावर जबरदस्ती करू लागला. स्मिता निमूटपणे त्याचा त्रास सहन करत होती. त्याची मानसिकता तिला समजत होती. काम नसल्याने तो सैरभैर झाला होता अस घरी बसून दिवस काढणे त्याला जड जात होते. तो पूर्णपणे शान्त झाला तेव्हाच तो बाजूला झाला.

सकाळी उठल्यावर आशुने तिची माफी मागितली. स्मिता काहीच बोलली नाही. आता तीन दिवस तिला घरूनच काम होते. दिवसभर ती आशुशी एका शब्दाने बोलली नाही. आशुही न्यूज बघत सोबत ड्रिंक करत बसला होता. कलाकारांचे कसे हाल चालले आहेत सिनेमा नाटक बंद होण्याच्या मार्गावर आहेत अजून किती दिवस लागतील नाटक सिनेमा सुरू व्हायला हे काही सांगता येत नाही सगळंच अनिश्चित अस न्युजला सांगत होते. आशुला तस तसे डिप्रेशन येत होते. त्याला ऑनलाइन थियटरसाठी विचारले होते काम करणार का पण आशुला ते पटले नाही.

नाटक लोकांसमोर प्रत्यक्ष झाले पाहिजे त्यात जिवंतपणा आहे. ऑनलाइन नाटक करण्याला अर्थ नाही असं त्याचं म्हणणं होतं. पण घरी बसून तो डिप्रेशनमध्ये जात होता आणि सहन सगळं स्मिताला करावे लागत होते. आपण तिच्या जीवावर जगतो यामुळे त्याचा पुरुषी अहंकार दुखवला जात होता. दुसरे एखादे काम करणे त्याला पसंत नव्हते. मी एक अभिनेता आहे मी अभिनयच करणार अस त्याच मत होतं.

स्मिता घरी ऑफिसचे काम करत होती. घरचे सर्व काम तिने आवरले होते. पण मुद्दाम आशु तिला हे करून दे ते दे अस काम सांगत होता. स्मिताची दुपारी एक मिटींग होती. त्याची ती तयारी करत होती. ऑनलाइन लाइव्ह मिटींग होती. तिने दुसरा ड्रेस घातला कारण घरचे काम करून ड्रेस खराब झाला होता. केस क्लिपला लावून मोकळे सोडले थोडा मेकअपही केला. तिला बघून आशु म्हणाला, ऑनलाइन मिटिंग आहे ना मग इतकं तयार व्हायची काय गरज आहे? कोण खास तुला बघणार आहे का? आशु काहीतरी काय बोलतोस अरे थोडं व्यवस्थित दिसायला नको का? का घरच्या मळलेल्या कपडयातच मी राहू? काय बिघडले मग त्यात. आशु मूर्खासारख बोलू नकोस अस ती अनवधानाने बोलून गेली.

तिच्या जवळ येत आशुने तिचे केस पकडले काय म्हणालीस मी मूर्ख आणि तू मारे खूप हुशार का? तुझ्या जीवावर मी खात नाही समजले. तिचे केस दुखत होते आशु प्लिज सोड चुकून बोलून गेले मी. चुकून नाही तू मुद्दाम अस बोललीस कारण मला काम नाही मी घरात बसून आहे आणि तू काम करुन मला रुबाब दाखवतेस काय म्हणत आशुने तिला ओढत बेडरूममध्ये आणले. बेडवर तिला ढकलून दिले आशु प्लिज आता मिटिंग आहे रे माझी जाऊ दे मला ती बोलली. पण त्याच्या अंगात सैतान शिरला होता. मेकअप करतेस नटून थटून राहतेस कोणासाठी सांग काय नाव त्याच. आशु अरे अस काही नाही.

चूप म्हणत त्याने तिच्या अंगावरचे कपडे अक्षरशः ओरबाडून काढले तिचा प्रतिकार कमी पडत होता. ही लिपस्टीक काय म्हणत त्याने जोरात तिचे ओठ चावले ही पावडर म्हणत तिचे गाल चावले मग स्वतःचे मन भरेपर्यंत तो तिला ओरबाडत राहिला. तिच्या डोळ्यातुन अश्रू वाहतच चालले होते. लग्नानंतरही बलात्कार होतात हे तिने फक्त ऐकले होते आज स्वतः तो अनुभव घेत होती. तीच काम मिटिंग सगळंच बारगळले.

आशु दिवसें दिवस असा बदलत चालला होता तिला समजत होते की काम नसल्याने तो असा डिप्रेस होत होता आणि तिच्याशी क्रुरतेने वागत होता पण त्याला कोणीतरी समजावून सांगणे गरजेचे होते. विक्रांतशी बोलू का असे तिने ठरवले पण राहू दे थोडे दिवस वाट बघू मग बोलूया असा तिने विचार केला. एक बहीण होती तिला ती अमेरिकाला होती. आई वडील थकले होते त्यांना या वयात आपले टेंशन कशाला द्यायचे असा विचार करून ती गप्प बसली. आशुचा मूड कधी चांगला तर कधी खराब असायचा.

क्रमशः

कैसी ये तेरी प्रीत (भाग 2)

स्मिता बोलली की आशुच नाव सुद्धा घेऊ नकोस म्हणजे आशुने हे केले सगळे ? हॉंऊ ईट इज पॉसीबल? स्मिताला छान झोप लागली होती. संध्याकाळी स्मिता उठली गोळी घेतल्याने तिला जरा बरे वाटत होते. विक्रांतने तिच्यासाठी पोहे बनवले होते. अरे पोहे कशाला केलेस विक ती कधीकधी त्याला विक असे शॉर्ट नावाने बोलवत असे. दुपारी काही नाही खाल्ले तू असू दे खा मी मस्त चहा बनवतो विक्रांत बोलला.

स्मिताने पोहे खाल्ले वा विक्रांत छान झालेत पोहे. विक्रांतनेही पोहे घेतले चहा घेतला. स्मिता जवळ विक्रांत बसला म्हणाला, बोल स्मितु काय झाले आशुने मारले तुला खरे ना? हु स्मिता बोलली. व्हाट रबिश आशु अस कस वागू शकतो? कशावरून भांडण झाले तुमचे. विक गेल्या वर्षापासून म्हणजे जसा हा कोरोना काळ सुरू झाला तस आशुच्या वागण्यात फरक पडू लागला.

गेल्या वर्षापासून कोरोना आणि लॉकडाऊन या शब्दांनी जणू काय दहशतच निर्माण केली बघ. कोरोनामुळे नाटक सिनेमा सगळ काही बंदच झाले. आशुची कितीतरी नवीन नाटकं पेंडिंग आहेत. चार सहा महिन्यांपूर्वी परत शुटिंग नाटकाच्या तालमी सुरू झाल्या. एक दोन नाटकं आशुची चांगली झाली. पण आता परत हे लॉकडाऊन लागले आणि आशु घरातच बसून आहे. स्मिताला सगळं काही तिच्या नजरेसमोर दिसू लागले.

आशु मला आठवड्यातुन फक्त दोन दिवस ऑफिसला जावे लागेल. बाकीचे दिवस वर्क फ्रॉम होम आहे. चहाचे दोन मग टेबलवर ठेवत आशु बोलला तुमचे बरे आहे ग घरून काम तरी होते आमच्या सारख्यांच कामच बंद झाले. हा कोरोना कसले कसले दिवस दाखवणार आहे देव जाणे. आशु हे ही दिवस जातील आणि काळजी करू नकोस मी आहे ना तुझ्या सोबत. हम्मम इतकंच तो बोलला.

स्मिता दोन दिवस ऑफिसला जायची तेव्हा आशु घरातच बसून असायचा. कोरोनामुळे बाहेर जाण्यालाही बंदी होती. संध्याकाळी स्मिता येण्याआधी कुकर लावून ठेव भाजी चिरून निवडून ठेव अशी कामेही करायचा. स्मिता त्याला म्हणायची आशु तू नको काही करु मी करेन आल्यावर. असू दे ग असे पण घरी बसून बोर होत तेवढाच वेळ जातो माझा. मग स्मिताही काही बोलत नसे. हळूहळू आशुला जाणवू लागले की त्याला काम नाही तो रिकामटेकडा घरी बसतो बायको मात्र घरी बसून पण कमवते आणि मी पुरुष असूनही घरची बायकी कामे करतो असा पुरुषी अहं त्याचा वाढू लागला. मग त्याची चिडचिड होऊ लागली.

एक नावजलेला अभिनेता आज चक्क घरी बसून घरकाम करतो. हे त्याला खटकु लागले. आज जरा स्मिताला उशीरच झाला घरी यायला. आशु चहा ठेव ना मस्त आल्याचा. ती आल्या आल्या बोलली तसा आशु बोलला या राणी सरकार आपण कधीही या घरात या बाहेर जा. तुम्हाला काम असते आणि मी मात्र आहे घरगडी तुमच्या सेवेला सदैव तत्पर. मी काय रिकामटेकडा बायकोच्या जीवावर बसून खातो. आशु काय झाले अस का बोलतोस? तसा आशु अजून चिडला स्मिताचा चेहरा हातात धरत बोलला, हे बघ तू कमवून आणतेस म्हणून मला ऑर्डर नाही द्यायची समजले मी ही कमवून ठेवले आहे. आशु हात बाजूला घे मला दुखते आहे. त्याने रागाने हात तिच्या चेहऱ्यावर आवळला होता. दुखते आहे ना मग मला इथे किती दुखत असेल विचार कर म्हणत आशुने आपल्या छातीवर हात ठेवला होता. आशु अरे आज नाहीतर उद्या सगळं चालू होईल तुझे नाटकाची तालीमही सुरू होईल.

क्रमशः

कैसी ये तेरी प्रीत (भाग 1)

हॅलो विक्रांत कुठे आहेस तू?  ऑफिसला आहे ग काही काम होत का स्मिता? आय निड युवर हेल्फ अस बोलून स्मिता फोनवर रडू लागली. स्मिता रडतेस का काय झाले. तू कुठे आहेस मी लगेच येतो तिकडे. स्मिताने विक्रांतला पत्ता सांगितला. दहा मिनिटात विक्रांत स्मिताकडे आला. एका मंदीराबाहेर स्मिता उभी होती. कार तिच्या जवळ विक्रांतने उभी केली. स्मिताला बघून झटकन बाहेर आला.

स्मिता अरे काय झाले तुला तिच्या डोक्याला जखम झाली होती त्यातून रक्त येत होते. मानेवर काळे वळ दिसत होते. त्याला बघून स्मिताने घट्ट मिठी मारली रडू लागली. काय झाले सांग तरी अपघात झाला का तू पडली कुठे बोल ना स्मिता. विक्रांत कारमध्ये जाऊ चल ती बोलली. विक्रांतने तिला कारमध्ये बसवले. स्वतःही बसला आणि बॉटल मधले पाणी तिला दिले. स्वतःचा रुमाल कपाळावर बांधला. स्मिता दवाखान्यात जाऊया आपण. नको विक्रांत तुझ्या घरी जाऊ. ओके पण आशुतोषला माहित आहे का तुझ्याबद्दल. हे काय झाले ते. विक्रांत त्याच नाव सुद्धा घेऊ नकोस. म्हणजे? तू चल घरी मी सांगते.

दोघे विक्रांतच्या घरी आले. त्याचा फ्लॅट होता एकटा राहत होता तो. स्मिता तो आणि आशु कॉलेजमेट होते. विक्रांतचे पहिल्यापासून स्मितावर प्रेम होते. पण स्मिता विक्रांतला आपला बेस्ट फ्रेंडच मानत होती. पण आशुवर खूप प्रेम करत होती. तिच्या आनंदासाठी विक्रांतने आपल्या भावना मानतच ठेवल्या कधी स्मिताला आपले प्रेम जाणवून दिले नाही. मात्र खास जवळचा मित्र म्हणून कायम तिला मदत करायचा सपोर्ट करायचा.

आशुतोष कॉलेजमध्ये असताना साईड बाय साईड अँकटिंगही करत होता. त्याला अभिनयाची आवड होती. नावाला त्याने एम बी ए केले होते. मात्र नाटका मध्ये अभिनेता म्हणून बराच नाव लौकिक त्याने मिळवला. मग काय बाकी नोकरी वैगेरे करण्याच्या भानगडीत तो पडला नाही. स्मिताही त्याला आवडत होती. तिला त्याचे नाटकात काम करणे आवडत होते ती कायम त्याला प्रोत्साहन देत असे. एम बी ए करून ती जॉब करत होती.

दोघेही प्रेमात होते मग लग्नही झाले. आता जस्ट दोन वर्ष होणार होती त्यांच्या लग्नाला. आशुला कधीतरी वाटून जायचे की विक्रांतचही स्मितावर प्रेम आहे. पण स्मिता आशुसाठी किती वेडी होती हे त्याला माहित होतं सो ही गोष्ट त्याने इग्नोर केली. विक्रांतने स्मिताला सोफ्यावर बसायला सांगितले आणि फर्स्ट एड बॉक्स आणायला गेला. स्मिताची कपाळावरची जखम त्याने साफ केली आणि पट्टी बांधली. ओठाला थोडं लागलं होतं तिथेही औषध लावले. स्मिता तू काही खाल्ले आहेस का? नाही अशी तिने मान हलवली.

सध्या लॉकडाऊन चालू होते सो बाहेरून काही मागवणे शक्य नव्हते. त्याने पटकन मॅगी बनवली आणि स्मिताला खायला दिले दोघांसाठी कॉफी बनवली. त्यांनतर एक क्रोसीन स्मिताला दिली. स्मिता काय झाले सांगशील का? तशी ती पुन्हा रडू लागली. प्लिज रडू नकोस. ओके हे बघ स्मिता तू आता थोडी रेस्ट घे आपण नंतर बोलू ओके. मग त्याने त्याच्या बेडरूममध्ये तिला झोपवले ती खूप दमली होती. विक्रांत बाहेर बसला आणि विचार करू लागला की नेमके काय घडले असेल स्मिता सोबत. तिला अस बघून खर तर त्याच्या हृदयाचे पाणी पाणी झाले होते. स्मिता बोलली की आशुच नाव सुद्धा घेऊ नकोस म्हणजे आशुने हे केले सगळे ? हॉंऊ ईट इज पॉसीबल?

क्रमश...